Мерење на озон

Озонот (О3), безбоен, високо реактивен гас, природно се формира со електрични празнења (молња) и во горната атмосфера на надморска височина од 15 и 35 km. Токму овој стратосферски озон ја штити Земјата од штетното ултравиолетово зрачење што го емитува Сонцето.

Високо ниво на озон може да се произведе со сончева светлина на ниво на земја и реакции кои вклучуваат загадувачи на воздухот како што се азотни оксиди (NOX) и испарливи органски соединенија (VOCs). Високите концентрации на озон може да предизвикаат проблеми со здравјето на луѓето и животната средина. Изложеноста на високо ниво на озон може да влијае на срцето и респираторниот систем, иритирајќи ги очите, носот, грлото и белите дробови. Освен здравствени проблеми, влијае на растот на растенијата, може да ги оштети материјалите како гума, ткаенина, ѕидови и боја и да ја намали видливоста.

Релевантни прописи и стандарди се развиени за да се задржат концентрациите во околината под нивоата каде што се гледаат ефектите. Според стандардот ASTM-D 4490-96, емисијата на озон во уредите/системите со UV-C треба да биде под 0,05 ppm.

ASTM-D 4490-96: Стандардна практика за мерење на концентрацијата на токсични гасови или пареи со помош на детекторски цевки